9 сентября в Романовичской сельской библиотеке прошёл час памяти «Сквозь огонь и стужу мы прошли» к 65-летию со времени издания трилогии «Живые и мёртвые» Константина Симонова. В ходе мероприятия читатели познакомились с непростой судьбой Константина Симонова, его творческой деятельностью во время Великой Отечественной войны. Роман-эпопея включает в себя три романа – «Живые и мёртвые», «Солдатами не рождаются» «Последнее лето» – и объединяется общим названием первого романа. Первый роман посвящён 41-му году, второй – Сталинградской битве, третий – освобождению Беларуси. Первая и вторая книги романа были экранизированы под названиями «Живые и мёртвые» (1964 г.), «Возмездие» (1967 г.). Если вы ещё не читали книгу или не смотрели фильм – настоятельно рекомендуем сделать это. Многое узнаете не только о войне, но и о самом себе.
28 верасня ў Брылёўскай сельскай бібліятэцы-клуб прайшла літаратурная гадзіна “Пад кадзінскім небам пайшоў у жыццё”, прысвечаная да 105-годдзя з дня нараджэння вядомага беларускага літаратурнага крытыка Якуба Усікава. Бібліятэкар распавяла пра жыццёвы шлях юбіляра, які нарадзіўся 20 верасня 1919 г. зусім недалёка ад Брылёў на Кадзінскіх хутарах, якія у гады калектывізацыі аб’ядналіся ў вёску Кадзіна. Якуб з маленства вельмі любіў вучыцца, захапляўся чытаннем і пайшоў сваім асабістым шляхам, звязаным з беларускай літаратурай і драматургіяй. Ягоны лёс вогненным дыханнем апаліла Вялікая Айчынная вайна – і баявы ордэн Чырвоная Зоркі стаў сведчаннем мужнасці артылерыста Якуба Усікава. А пасля вайны была вялікая і шматгадовая выкладчыцкая праца ў Магілёўскім педагагічным інстытуце, і многія пакаленні школьных настаўнікаў з павагай успамінаюць інстытуцкія лекцыі шаноўнага Якуба Кірылавіча і яго паважныя адносіны да беларускага слова. Прысутныя пазнаёміліся з падрыхтаванай кніжная выстаўкай, якую ўпрыгожылі рэдкія выданні – манаграфія Я.Усікава “Драматургія Кандрата Крапівы” 1953 г. і часопіс “Беларусь” № 1 за 1951 г. з малавядомым артыкулам “Ленін у беларускай паэзіі”. Чытач бібліятэкі пісьменнік Мікалай Яцкоў падзяліўся ўспамінамі аб сваіх сустрэчах з Якубам Кірылавічам Усікавым і адзначыў, што яркая зорка нашага выдатнага земляка заўсёды будзе зіхацець на беларускім літаратурным небасхіле.
