Казько Віктар Апанасавіч

Нарадзіўся 23 красавіка 1940 года, г. Калінкавічы, Гомельская вобласць.

Беларускі празаік. Член Саюза пісьменнікаў Беларусі з 1973 года. Піша на беларускай і рускай мовах.

Прызнанне:

– Лаўрэат прэміі Ленінскага камсамола (1977) за кнігу “Добры дзень і бывай”;

– Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі Беларусі імя Я. Коласа (1982) за аповесць “Суд у Слабадзе”;

– Лаўрэат прэміі “Гліняны Вялес” (2009) за кнігу прозы “Бунт незапатрабаванага праху”;

– Лаўрэат прэміі “Залаты апостраф” (2009);

– Лаўрэат прэміі Ежы Гедройца (2015) за кнігу “Час збіраць косці”.

Казько, Віктар. Судны дзень  [Тэкст] : аповесці, апавяданні / Віктар Казько.  –  Мінск : Мастацкая літаратура, 1998. – 478 с. – (Проза XX стагоддзя).

Тэкст аўтографа: “Брылёўскай сельскай бібліятэцы – добрых чытачоў. Быць. 04.03.2017 г.”.

У кнігу ўвайшлі аповесці “Суд у Слабадзе”, “Цвіце на Палессі груша”, “Выратуй і памілуй нас, чорны бусел” і апавяданні “Літары на мармуры”, “Нахаў…”, “Сенакос у канцы красавіка”.

Па аповесцях “Суд у Слабадзе”, “Выратуй і памілуй нас, чорны бусел” і апавяданні “Літары на мармуры” зняты кінафільмы. Яны знітаваны адной тэмай – вайна, экалогія, Чарнобыль. Экалогія нашай душы, яе стан, здароўе і хвароба, мінулае і будучае – тое, што цалкам залежыць ад чалавека. Чытач адчуе непакой аўтара за лёс роднай Беларусі, за ўсё жывое на зямлі.